Belangrijke tips over uitstelgedrag, zo reken je er mee af. Ja, ja, hoor ik je denken, maar helaas niet voor mij. Maar stel je eens voor: je neemt je in het weekend voor de kast op te ruimen en aan het einde van de week is het gebeurd. Of dat je je ’s ochtends voorneemt de administratie bij te werken en dat dit ’s avonds ook echt gedaan is. Door jou. Hoe heerlijk!
Is dit voor jou niets bijzonders en snap je niet wat het probleem kan zijn?
Lucky you, dan heb je in ieder geval een prima taakinitiatie.

Maar heb je geen idee hoe je zoiets voor elkaar moet krijgen, dan is dit blog voor jou.
De kans is namelijk groot dat je dan ook worstelt met bergen was, opstapelende klussen voor het werk en her en der ontplofte kasten en kamers. En langzamerhand ben je gaan denken dat het voor jou niet te doen is, dat opruimen en organiseren. Je hebt jezelf uitgeroepen tot dé uitsteller in je huis en leven.

Terwijl dat niet zo hoeft te zijn. Want waarschijnlijk hapert er iets aan één of enkele van je executieve functies. En het goede nieuws is, die kun je trainen.
Executieve functies zijn de vaardigheden die je nodig hebt om de goede dingen op het goede moment te doen. Iedereen heeft een unieke combinatie van sterkere en zwakkere executieve functies. Executieve functies heb je nodig bij zowel denk-vaardigheden als doe-vaardigheden. Denkvaardigheden zijn bijv. volgehouden aandacht en prioriteiten stellen. 
Taakinitiatie is het vermogen om zonder dralen aan een taak te beginnen, op tijd en op een efficiënte wijze. Het is een vaardigheid om te doen, te handelen.

Heb je last van een gebrekkige taakinitiatie dan vind je het vooral moeilijk om aan een klus te beginnen. En ben je eenmaal begonnen, dan heb je zelfs kans dat je ook weer niet op tijd stopt, waardoor ook de volgende taken in het gedrang komen.

Hoe zorg jij er nu voor dat je wel die 30 minuten gaat opruimen, begint aan je administratie of een lastige klus voor je werk niet meer uitstelt?

Allereerst door kennis te hebben van het fenomeen taakinitiatie en dat dat dus te maken heeft met op tijd beginnen, maar ook met op tijd stoppen. Door dit bij jezelf te (h)erkennen, kun je onderzoeken wat je gaat helpen er iets aan te doen.

 

Want doen, doen, doen is de grootste voorspeller van succes 😉

 

De tips gaan over wat, wanneer en hoe. Zodat jij easy, peasy aan de slag gaat!

 

time to organize

 

Over de onderwerpen Wat, Wanneer en Hoe

WAT
Bedenk als je het bijv. hebt over een kamer opruimen, wát je dan wilt doen.
Een kamer opruimen is een grote en aspecifieke opdracht, waar geen kop of staart aan zit. Wát wil je eigenlijk opruimen? Moeten alle kasten aangepakt of is er maar 1 die anders ingedeeld moet worden? De grote, door jezelf opgelegde, opdracht blijkt uit kleine deelprojecten te bestaan, bijv. 2 kasten en de salontafel reorganiseren. En ook in een kast zijn deelstappen te zetten. De kans is waarschijnlijk niet groot dat je een hele kast in één keer afmaakt. Bij het idee alleen al zakt de moed je in de schoenen. Maar elke keer een plank is wel haalbaar.

WANNEER
Deze week de kamer opruimen is niet specifiek genoeg voor je hersenen. Het blijft als een vage opdracht op je hangen, maar niet als een te nemen horde. Wil je iets deze week doen, bepaal dan op welke dag of dagen je daarmee aan de slag gaat. Plak het aan een al bestaande activiteit, bijv. na het opstaan of juist direct na het avondeten. Leg je bedachte moment ook vast. Dat kun je opschrijven, maar je kunt het ook in je digitale agenda of met reminders van je telefoon zetten. Op deze laatste manier herinnert het alarm je aan de taak, terwijl jij misschien met je gedachten elders bent 😉.

Visualiseer ook duidelijk de overgang van de ene naar de volgende taak. Zo ben ik gisteravond naar bed gegaan met het duidelijke idee dit blog te schrijven direct na het ontbijt en voor ik met de hond ga wandelen. Ik voelde nog een vage behoefte om eerst toch nog even de mail te beantwoorden. Maar nee, omdat ik zo duidelijk had gevisualiseerd wist ik geen zijwegen in te slaan.

HOE
Dit visualiseren is een factor die je succes gaat bepalen. Zie het voor je: jij in actie in de taak. Hoe je begint, wat je er voor nodig hebt en visualiseer ook het beeld dat je met plezier aan bezig bent. Dat zorgt er voor dat je makkelijker zult beginnen. Vaak verwacht je dat een klus saai of moeilijk is. Keer het om en zie jezelf er lekker aan de gang.
N.B. Vaak wordt aangeraden om te visualiseren, maar wist je dat als je alleen het positieve beeld visualiseert de kans op uitstellen juist toeneemt. Je moet nog iets doen en dat is mentale contrastering. Nadat je jezelf helemaal hebt gezien in de door jouw gewenste situatie, bedenk je je nu hoe je erbij zit. Je doet niets en zit  midden tussen de rommel waar je eigenlijk schoon genoeg van hebt. Neem dit rustig en duidelijk waar en voel wat dit met je doet. Door het contrast zo duidelijk te ervaren neemt je motivatie tot verandering juist toe!

Zet tevoren de spullen klaar. Zo ken ik iemand die voor het slapen naast het bed haar hardloopschoenen klaar zet. Daardoor ontkomt ze er de volgende ochtend niet aan om direct een rondje te rennen.
Spreek met jezelf een begin- maar ook een eindtijd af. Zet daarvoor wekkertje of alarm om je aan de begintijd te herinneren, maar ook om op tijd te stoppen.

Maak de omgeving waar je gaat werken ook zo prettig mogelijk. Denk daarbij aan een lekker leeg bureau, een glas drinken wat je al klaar zet of een oppeppend muziekje.

 

Samenvatting tips om je taakinitiatie te trainen en af te rekenen met uitstelgedrag:

  • Deel de taak op in kleine, behapbare en concrete acties
  • Bepaal het tijdstip waarop je het gaat doen
  • Koppel de taak aan een al bestaande activiteit
  • Schrijf de taak op
  • Zet een reminder in je telefoon
  • Visualiseer de activiteit vooraf
  • Visualiseer ook vooraf de overgang van de ene activiteit in de volgende
  • Spreek met jezelf een begin- maar ook een eindtijd af
  • Zet een kookwekker om na een x-aantal minuten te stoppen
  • Maak je werkomgeving zo prettig mogelijk

 

Doen, doen, doen is
grootste voorspeller van succes.

 

Vandaar dit verhaal ter inspiratie:

Ik heb vandaag geprobeerd de berg te beklimmen. Ik liep naar buiten maar voelde me meteen buiten adem en keerde terug.

Ik heb vandaag geprobeerd de berg te beklimmen. Maar het was zo warm buiten dat ik het slimmer vond om thuis te blijven in mijn huis met airco en te rusten voor de poging van morgen.

Ik heb vandaag geprobeerd de berg te beklimmen. Maar op weg werd het donker en ik was wat bang dus keerde ik terug.

Ik was klaar om de berg vandaag te beklimmen. Maar ik had vele andere dingen te doen, dus in plaats van de berg te beklimmen, deed ik belangrijker taken : ik waste de wagen, reed het gras af en deed boodschappen. De berg zal vandaag moeten wachten.

Ik plande vandaag de berg te beklimmen. Maar toen ik de berg in al zijn majestueuze schoonheid zag, wist ik dat ik geen kans maakte om de top te bereiken dus zag ik het nut van het proberen niet in.

Vandaag was ik mijn plan om de berg te beklimmen vergeten, tot er een vriend langskwam en me vroeg wat ik zoal deed de laatste tijd. Ik vertelde hem van mijn plannen om de berg ooit te beklimmen. Ik vertelde maar en vertelde maar over hoe ik deze taak ging aanvatten.

Hij stopte me en zei : “ik kom juist terug van het beklimmen van de berg; al lange tijd vertelde ik mezelf dat ik het ging doen maar het kwam er nooit van. Ik liet bijna de droom om de top te bereiken vallen. Ik kwam telkens met één of ander excuus van waarom ik de berg niet ging beklimmen. Maar nooit heb ik mezelf een reden gegeven waarom ik hem wel ging beklimmen. Op een dag staarde ik naar de berg en realiseerde me dat als ik zelfs één droom niet probeerde waar te maken, ik op den duur al mijn dromen stilletjes aan zou laten sterven.

De volgende morgen, startte ik met het beklimmen van de berg. Het was niet gemakkelijk en soms wou ik opgeven. Maar wat er ook gebeurde; ik plaatste de ene voet voor de andere, telkens weer. Wanneer de wind me bijna van de rand blies, bleef ik gaan. Wanneer de stemmen in mijn hoofd schreeuwden : stop, focuste ik me op mijn doel. Ik bleef gaan en kon niet meer stoppen want ik was al te ver om nu te stoppen. Telkens weer vertelde ik mezelf : ik ga er komen; je gaat de top bereiken. Het was een heel gedoe, maar ik ben tot aan de top geraakt; ik heb de BERG BEKLOMMEN.

“Ik moet nu gaan”, zei mijn vriend. “Morgen is er weer een nieuwe dag om nieuwe dromen te verwezenlijken. En wat ga jij morgen doen?”

Ik keek hem vol vertrouwen aan en zei : “IK HEB EEN BERG TE BEKLIMMEN”.

-Anoniem-

 

P.S. Je kan nu afrekenen met je uitstelgedrag!
Meld je dan aan voor  het individuele online opruimprogramma Begin met Opruimen en Organiseren, of volg de training in een groep.

Veel succes, Marjolijn

 

 

 

gratis videoserie

 

Klik hier om aan te vragen!