Laatst ontving ik deze vraag, over afstand doen:
“Welke opruimuitdaging (verzamelen, geen afstand kunnen doen, bewaren voor toekomstig project, etc) staat voor welke achterliggend vraagstuk? En hoe pak je dat dan aan?”
Interessant!
Hoewel hier niet 1,2,3 antwoord op te geven is, kan ik er zeker wat over zeggen. Want hoewel ieder persoon een uniek levensverhaal heeft, hoor ik wel vaak dezelfde verhalen. Misschien heb jij iets aan deze achtergrondinformatie.
Ik heb het hieronder over geen afstand kunnen doen:
1. Al doorpratend blijkt de klant in het verleden vaak onvrijwillig spullen te hebben moeten afstaan. Er waren broers die spullen kapot maakten of zusjes aan wie speelgoed soms zomaar werd doorgegeven. Als jong kind kreeg diegene zo niet de ervaring dat spullen van jezelf zijn en dat je zelf mag bepalen wat er mee gebeurt.
Een gevoel van autonomie, vooral ook gericht op het genieten en koesteren van iets waardevols, werd zo teniet gedaan. Ook nu kan ik bij mijn klanten de pijn hierover nog voelen. Dit uit zich dan in het niet kunnen loslaten van spullen uit het verleden maar ook van bijv. de kaartjes van een pretpark dat onlangs bezocht is. Álles moet bewaard worden.
Opvallend, want soms zijn de herinneringen aan vroeger ambivalent en pijnlijk.
2. In het verlengde hiervan hoor ik soms dat één van de ouders, meestal de moeder, vroeger een kinderkamer té rigoureus heeft opgeruimd. Voor de moeder onbenullige zaken werden weggegooid en bleken niet meer terug te halen uit de vuilnisbak. Het kind kwam thuis uit school en was van alles kwijt. Iets dat nooit op deze manier had moeten en mogen gebeuren. En ik denk dat die moeder zich nog wel eens zou hebben bedacht als ze zou hebben geweten welk effect dit op haar kind’s latere leven kon hebben.
(N.B. Ik zeg niet dat je als moeder alle knutsels en frutsels van je kinderen moet bewaren, dat is gewoon niet mogelijk. Samen een keus maken en het kind zo leren dat er zaken zijn die mooier en fijner zijn dan anderen, zal het kind leren zijn opruimvaardigheden te versterken.)
3. Maar niet altijd gingen spullen weg of kapot. Er kan in een gezin ook een tekort zijn geweest. Een tekort aan kleding, tekort aan eten en dan natuurlijk ook een tekort aan overige spullen. Opgroeien in armoede vormt iemand. Dit gevoel van schaarste en tekort kan lang blijven bestaan. We zien dat soms nog duidelijk bij de ouderen die de oorlog hebben meegemaakt.
Niets kan en mag weg, want…. je weet maar nooit of het nog nodig is. Een logische reactie, die alleen op een gegeven moment tegen iemand kan gaan werken. Huizen zijn soms kleiner dan de behoefte tot bewaren.
Ik vind het mooi dat de vraagsteller spreekt over een opruimuitdaging. Want met zo’n diepere laag is het een hele uitdaging om afstand te doen.
Het tweede deel van haar vraag is: Hoe pak je dat aan?
Ik kijk samen met de klant naar haar huidige wens. En die wens ligt vaak op het vlak van meer rust, ruimte en gezelligheid. De twee behoeftes botsen: meer rust en ruimte nu tegenover de behoefte om vast te houden aan wat was.
Door te beginnen blijken er bijna altijd wel spullen te zijn die zonder angst weg mogen. Stap voor stap ervaart iemand dan dat de wereld niet instort als er iets weg gaat. Dat geeft vertrouwen en dat vertrouwen, dat je overeind blijft staan als spullen weggaan, is zeer belangrijk. De klant moet ook vertrouwen in mij hebben, erop vertrouwen dat ik kan helpen.
Dat ik respecteer welke keuze diegene maakt, dat het soms nog net te vroeg is om iets te laten gaan. Tegelijkertijd is het natuurlijk mijn werk om de grens te blijven onderzoeken. “Wat heb je nodig om het voor jezelf prettig te maken?” “Waar wil je naartoe?” zijn dan ook vragen die ik soms tot vervelens toe stel. Juist omdat het niet aan mij is om te bepalen wat er weg gaat, maar dat de opruimer dit zelf bepaalt. Door zo te kijken naar wat drijft en helpt, ontstaat er voortgang.
Zeker in de onlineopruimcursus Begin met Opruimen en Ontspullen worden soms enorme resultaten behaald. Juist door de mensen die eerst zeggen het niet te kunnen, dat opruimen 😉 .
Plotseling ontstaat er vertrouwen en enthousiasme, waardoor er resultaat wordt geboekt. Ik denk omdat we in een korte periode intensief aan de gang gaan. Zowel met opruimen, maar juist ook met wat tegenhoudt en beangstigt.
Een resultaat in de tastbare wereld, maar ook in de ontastbare binnenwereld.
Door op te ruimen en los te laten ontstaat er ruimte voor iets nieuws!
Volg het gratis webinar “Zo start je écht met opruimen en ontspullen” dat tussen 18 september en 3 oktober 3 maal gegeven wordt. Hier kan je je aanmelden!
Of meld je direct aan voor het online opruimprogramma Begin met Opruimen en Ontspullen dat op 4 oktober 2017 met de volgende groep start.
Dan zul je in ieder geval in actie komen :-).
